Desenvolvemento Rural

O Desenvolvemento Rural consiste no conxunto de procesos e medidas que sirven para mellorar a calidade de vida, o benestar e as posibilidades de desenvolvemento económico e social das persoas que viven no territorio rural.

Trátase dun dos piares fundamentais nos que se basea a Unión Europea para acadar os obxectivos das políticas de Cohesión Económica e Social e de Cohesión Territorial nos distintos países e rexións que forman parte da Unión.

En Unións Agrarias pensamos que só as sociedades cohesionadas poden avanzar. Por iso entendemos que a existencia de forzas, institucións e políticas capaces de crear vínculos é un aspecto fundamental para o futuro e o desenvolvemento dun rural vivo, capaz de fixar poboación e ben conectado.

En Unións Agrarias sabemos que para que o rural do futuro sexa viable son indispensables unha gandeiría e unha agricultura cada vez mellor. Pero sabemos tamén que iso non chega se non somos capaces de crear un rural onde a xente queira vivir, fixar a súa residencia e desenvolver negocios e actividades que complemeten a actividade económica ligada ás explotacións agrogandeiras.

Por elo Unións Agrarias ten un compromiso total co desenvolvemento rural de Galicia e coa loita pola cohesión económica e social das mulleres e homes que viven nel.

Un compromiso que se plasma nas liñas de traballo nas que a organización ven comprometéndose dende a súa fundación, e que inciden na resolución de problemas, na mellora da calidade de vida e das oportunidades das familias do rural galego:

Defensa dos servizos públicos de calidade no medio rural galego, de xeito que presten servizo ao territorio rural, sen merma da súa calidade con respecto dos servizos prestados aos cidadáns das áreas urbanas.
Promoción das enerxías renovables nas explotacións como forma de mellorar a súa sustentabilidade e formas de negocio, así como o impulso a marcos legais que contribúan a socializar os beneficios das instalación eólicas, a través da defensa das propiedades onde se ubican os parques.
Propostas que permitan a convivencia da fauna salvaxe e cinexética coa actividade agrogandeira e forestal.
Fomento da xestión forestal sostible como complemento da actividade agrogandeira nas terras de vocación forestal.
Atención especial ás políticas e propostas que permitan a conciliación familiar e a atención aos dependentes no medio rural. Apoio ás mulleres e á xente moza.

Unións Agrarias ten un compromiso total co desenvolvemento rural de Galicia e coa loita pola cohesión económica e social das mulleres e homes que viven nel.

En Unións Agrarias estamos convencidos de que a coexistencia da fauna salvaxe coa actividade agrogandeira é posible. E para elo é preciso xestionar as poboacións, especialmente de xabaril e lobo; tendo como ferramenta principal a caza social practicada con criterios científicos e técnicos. Dese xeito será posible garantir tanto a conservación das especies cinexéticas, como a coexistencia do lobo coa gandeiría, e do xabaril cos cultivos e a actividade gandeira.

Unións Agrarias avoga polo pago xusto dos danos producidos polo lobo na gandeiría, e polos xabarís na agricultura. E para elo é básico e urxente que a administración asuma as súas responsabilidade e facilite o pago de axudas suficientes para cubrir o 100% dos custos reais, de xeito áxil, e cubrindo non só o valor das perdas senón tamén o lucro cesante.

Para conseguir que a caza social sexa realmente un instrumento eficaz para a xestión da fauna salvaxe é necesaria unha reforma da Lei de Caza. A Xunta debe asumir competencias directas tanto na xestión da fauna como no que afecta á responsabilidade por indemnización de danos. Dous aspectos que actualmente a lexislación fai recaer sobre os tecores e sociedades de caza. Un modelo que durante a última década ten demostrado a súa inoperatividade, pois as poboacións de xabaril van a máis e os seus danos, tanto no agro como nas estradas, en aumento.

Non podemos esquecer ademais o risco potencial que a crecente poboación de xabaril supón para a propagación de enfermidades como a peste porcina africana. Unha posibilidade que representa unha seria ameaza para a industria cárnica, e que de chegar a materializarse levaría á ruina un sector punteiro en Europa.